MotorMuis

Zojuist afscheid genomen van Mr. Tu, mijn privé chauffeur en gids van de afgelopen 5 dagen tijdens een motor toer door de Central Highlands van Vietnam.

Vanaf Hoi An heb ik de nachtbus naar Nha Trang gepakt en vanaf hier de bus naar Dalat. Deze 2e busrit was heet en hobbelig, maar erg mooi. Vanaf zeeniveau zijn we helemaal de Highlands ingeklommen, eindelijk kon ik de bergen weer zien. Heb ik altijd een beetje heimwee naar op de een of andere manier, ik vind het altijd heerlijk om ze weer te zien, waar dan ook. Met 2 klotsende oksels en 2 blauwe billen 's middags in Dalat aangekomen. Ik ben direct naar het kantoor van de Dalat Easy Rider gegaan, dat hadden ze me per email gevraagd te doen. Hier stond mijn chauffeur al op me te wachten. Hij bood me een kop koffie aan en tijdens mijn lunch stelde hij voor dat ik die nacht bij zijn gezin in huis zou slapen, dat scheelde mij kosten voor een overnachting en dan konden we de volgende dag meteen op pad. Echt super aardig!
Ik heb na een heerlijke douche de stad even verkend en ben daarna aangeschoven, ofja in kleermakerszit, bij hem, zijn vrouw en 2 kinderen. Heerlijk gegeten en allemaal voor niks. Want zei Mr. Tu: 'I try to be a nice man'. Dit heeft hij de afgelopen dagen heel vaak gezegd.

Hij is boeddhistisch en geloofd dat hij zijn karma moet zuiveren om naar een beter volgend leven te gaan. Hij heeft hier vaak over verteld tijdens het avondeten en ons vaste biertje na de maaltijd. Ik vond het echt razend interessant! Heel goed om zo'n kijk op het leven uitgelegd te krijgen en te ervaren hoe zo iemand in het leven staat en handelt. Bij alles wat hij deed had hij dit in zijn achterhoofd. Het was dan ook een hele aardige man. Iedereen die we tegenkwamen leek hij al jaren te kennen. Zo zijn Vietnamese mensen sowieso wel, heel vriendelijk allemaal en ze willen je van alles laten proeven en proberen. Mr. Tu heeft me vaak dingen aangeboden tijdens de reis, heel aardig. Want zei hij: je moet eerst geven voordat je kunt ontvangen. Omdat Tu altijd maar geeft, zo ook aan mensen die arm zijn en dingen verkopen die hij niet nodig heeft, heb ik hem wel een paar keer een drankje aangeboden en een lunch betaald. 2euro voor 2 personen was dan ook niet zo'n zwaar verlies.
Hij eet alleen vegetarisch en af en toe vis. Ik heb met zijn dieet mee gedaan, super lekker. Ook echt nodig na geolied en gefrituurd China, dus ik moet dit eigenlijk nog maar even zo aanhouden. Alleen noodle soep en rijst, 3x per dag, gaat prima.

Mr Tu is zo'n interessant persoon, maar ik zal toch even over de tocht beginnen. Nadat m'n hutkoffer was geïnstalleerd zijn we begonnen. Eerst een oud paleis en een pagoda (boeddhistisch meditatie centrum) in Dalat bezocht en toen doorgereden. Het was heerlijk weer en achterop die motor heb ik 5 dagen lang alleen maar met een grote glimlach gezeten. Het was heerlijk! We hebben die dag 2 culturele minderheden bezocht in hun dorpjes. Iedere keer kocht Tu iets lekkers om uit te delen aan de kinderen, wat een schatjes waren dat. Dat is ook een groot verschil met China: hier kijken mensen me ook de hele tijd aan, maar hier lachen ze, zijn super enthousiast en zwaaien naar me ipv schaamteloos staren zonder contact te maken. Nee Vietnamese mensen zijn echt aardig!
Tu heeft me een paar keer bij mensen in hun bamboe hutjes uitgenodigd om binnen te kijken en een kopje thee te drinken, cool om te zien.

De eerste 2 motels waren cheap, de douche deed het zelfs een keer niet, maar de laatste 2 nachten waren erg goed. Het hoort natuurlijk ook bij de ervaring dat dingen af en toe niet werken en er minder lekker uit zien dan thuis. Maar over het algemeen prima.

De wegen waren af en toe heel hobbelig, er werd overal aan het asfalt gewerkt (vandaar dat mijn hutkoffer het ook niet overleefd heeft). Al zijn collega's lachte ons trouwens echt uit, toen ze al die bagage zagen. Ja ik had ook liever een backpack bij me gehad, maar dit ligt helaas thuis. Vietnam stond niet helemaal in de planning vanaf het begin toen ik Nederland verliet.
Het uitzicht was meestal schitterend. Heuvels vol met koffiestruiken, bamboebossen, vlaktes vol rijstvelden en begroeide wegen in stukken beschermd regenwoud.

Dat is wel triest aan de andere kant. Overal worden stukken regenwoud weggebrand om landbouwgrond te creëren. De heuvels zien er dan wel prachtig uit, maar de originele jungle is totaal verdwenen, behalve in een aantal nationale parken. Tijdens de rit zag ik overal rookpluimen tussen de heuvels opstijgen. Toen ik vroeg waar dit door kwam, zei Tu dat mensen hun boerderij aan het schoonmaken waren. Dat is dus inderdaad wat ze doen. Ze vegen alles bij elkaar en stoken het op aan de straat kant. Opgeruimd staat netjes. Paar keer per dag even m'n adem in moeten houden als we langs zo'n vuurtje reden of achter een zwarte rook uitslaand voertuig. Jammer dat mensen de gevolgen van hun daden niet inzien, niet over na willen denken of er de mogelijkheid niet toe hebben.

Tu heeft me alles verteld en laten zien over de agricultuur langs de weg. Even een opsommetje van alles wat we hebben gezien: koffie, thee, bamboe (voor bijv. chopsticks), mango, aardbei, dragonfruit, pepers, bonen, papillotten, cacao, zoete aardappel, stekelfruit, papierbomen, tomaatjes, rietsuikerstaven, rubber ('condom trees' volgens Tu) bonen en waarschijnlijk nog wel meer. Dan liepen er ook nog overal dieren rond: honden, kippen, koeien, waterbuffels, geiten, vechthanen (in kooien), vissen (die zwemen) en nog wat katten. Helaas ook dierenleed onderweg gezien, maar dat zal ik maar niet beschrijven. Dat zit helaas bij alle Aziaten in het bloed, dieren zijn voor hen gebruiksvoorwerpen en voedsel, geen wezens met gevoelens.

Telkens als we ergens stopte om te eten of rond te kijken, moest Tu altijd een vragenvuur van geïnteresseerde bewoners ondergaan. De meeste mensen vinden het raar dat ik alleen reis en dat ik alles zo goedkoop mogelijk wil doen. Ze zijn hier gewend om 1x in het jaar alles uit te geven tijdens feestdagen of vakantie. Dat voorbeeld krijgen ze ook van de Russen die hier jaarlijks 1 of 2 weken naar het strand komen om daar lekker lui met geld te gooien. Nee, probeert Tu dan uit te leggen, er zijn mensen die zelfs maanden reizen en dan zo goedkoop mogelijk om zoveel mogelijk te kunnen zien van de wereld.
Dat is leuk aan Tu, door zijn werk komt hij veel in aanraking met westerse gebruiken en gedachten, deze verschillen probeert hij dan andere mensen duidelijk te maken. Zijn collega's en hij hebben volgens mij al aardig wat Nederlanders achterop hun motor gehad, want een aantal spraken er best aardig wat zinnen Nederlands tegen me.

Okee het is ondertussen al weer een heel verhaal geworden en ik hoefde alleen maar 5 dagen te beschrijven (wat ik uiteindelijk nog niet echt heb gedaan zie ik). Sfeer impressies spreken hopelijk ook voldoende tot de verbeelding. Ik heb in ieder geval ontzettend genoten van deze motor toer. Het geeft zoveel vrijheid en je ervaart het echte Vietnam zonder andere toeristen om je heen. Met zo'n prive gids krijg je heel veel te weten over het land, haar cultuur en geschiedenis.
Dat is ook nog iets: doordat Tu uit de DMZ (Demilitaray Zone) vandaan komt heeft hij super veel te vertellen over de oorlog vanuit meerdere kanten. Hij heeft me veel background information gegeven die ik in de geschiedenis banken op het Zwijsen niet heb geleerd, super interessant!

Al met al ben ik dus heel erg blij met deze trip, het beste van mijn hele reis denk ik stiekem. Ik ben nu in Mui Ne, een badplaats, helaas vol met Russen. Ik heb het eiland maar verruild voor dit stadje, omdat dat me geld en tijd scheelde (vooral nu ik extra kosten heb voor een nieuwe koffer.. ). Als internet de waarheid spreekt wordt het de komende 2 dagen zonnig, dus ik ga een fietsje huren en een beetje chillen in de zon. Over 3 dagen neem ik de bus naar Saigon voor de laatste dagen van mijn reis hier.

Tot nu toe is Vietnam echt heel mooi en leuk geweest en uiteindelijk zal ik alle hoogtepunten en verschillende omgevingen hebben gezien. Steden, het platteland, de cultuur, geschiedenis, het strand en helaas wat uren de binnenkant van een trein en bus haha, Vietnam is echt mega lang, dus heb al aardig wat kilometers afgelegd, maar dat is het zeker waard. Ik raad het iedereen aan! Nog een weekje genieten en dan kom ik graag weer terug naar Nederland! x

(dit is Mr. Tu's emailadres: vn.tutoers@gmail.com, ik moet hem even promoten bij de Nederlanders. Hij vindt het leuk om met mensen uit ons volkje te reizen)